Ingrid

Alles van nul starten

Ingrid rolde een beetje toevallig in haar functie van directeur. “Toen ik hoofdverpleegkundige was in een woonzorgcentrum in Sint-Katelijne-Waver, werd de directeur daar ontslagen. Van het ene moment op het andere werd ik hoofdverpleegkundige én directeur. Bloed, zweet en tranen heeft me dat toen gekost, maar ik hield van mijn job. En ik heb er heel wat ervaring opgedaan, voor ik in ’t Bisschoppenhofje in Deurne terechtkwam. Dat was een totaal nieuwe vestiging waar ik alles van nul moest opstarten.” Ook bij haar aankomst in Ter Eyke was het weer opnieuw beginnen. “Een uitdaging die ik met beide handen heb gegrepen”, lacht ze. 

Zorg voor de medewerkers

Na twee jaar is het woonzorgcentrum in Edegem uitgegroeid tot een hecht team van medewerkers. “Dat menselijk kapitaal is de basis van ons centrum”, zegt Ingrid. “Wanneer het personeel tevreden is, stralen ze dat uit op de bewoners. Gelukkige werknemers, gelukkige bewoners, dat is mijn motto. Net als voor de residenten probeer ik voor de medewerkers te ‘zorgen’. Ik hou zo veel mogelijk rekening met hun work-lifebalans, met vragen over vakantiedagen, met het uurrooster ... Wanneer zij met plezier komen werken, voelen onze residenten dat. En ik sta open voor vernieuwingen en suggesties. Ik hou ervan om bij te leren van mijn personeel.”
 

Elkaar ondersteunen

Voldoening haalt ze elke dag uit haar job. “Nog geen enkele dag ben ik tegen mijn zin komen werken”, zegt ze. “Dagelijks kom ik kleine problemen tegen en elke keer ga ik op zoek naar een oplossing. Wanneer de resident of de familie tevreden is, verschijnt er ook bij mij een glimlach op mijn gezicht. Ik zit dan wel niet meer rechtstreeks in de zorg, en dat mis ik weleens, maar elke dag probeer ik op mijn manier een ondersteuning voor de zorgkundigen en verpleegkundigen te zijn.”

“Een thuisomgeving creëren, daar draait het om”

En vooral respect te tonen voor de bewoners. “Dat zijn volwassen personen die zelfstandig beslissingen mogen nemen. Een thuisomgeving creëren, daar draait het om”, zegt ze. “Ik probeer ook voor de bewoners heel toegankelijk te zijn. De deur van mijn bureau staat altijd open, iedereen kan hier op elk moment binnenspringen.” Hoewel ze 62 is, wil Ingrid nog een tijd voortwerken. “Ik ga zelfs nog langer werken dan wettelijk nodig is, want normaal mag ik dit jaar al op pensioen. Aan stoppen denk ik dus nog niet!”

Gebouw