Het verhaal van Joanna en Ghislaine
De vriendschappen die tussen de bewoners van Panhuys Park kunnen ontstaan, zijn ontroerend. Sommige bewoners kennen elkaar nog uit lang vervlogen tijden, terwijl andere elkaar dan weer voor het eerst leren kennen in de assistentiewoningen zelf. Zo zijn er hartsvriendinnen Joanna Van Obbergen en Ghislaine Verbecke. Samen vertellen ze over hun hechte vriendschap.
“Ik heb niet gewerkt, maar ik heb altijd mijn kleinkinderen bij mij gehouden”, vertelt Joanna. “Dat was toch ook een werk op zich.” (lacht) Ghislaine was dan weer iets sportiever aangelegd: “Ik was altijd al erg sportief en beoefende verschillende sporten. Op mijn zestien jaar ben ik samen met mijn zus gestart bij de zwemclub, midden in de oorlog. Het diepzeeduiken kwam er op latere leeftijd bij, toen ik in de zestig was. Door de ziekte van mijn echtgenoot heb ik dat helaas moeten opgeven. Verder deed ik ook nog aan yoga en waterskiën.”
Een hechte vriendschap
“Alsof we elkaar in een vorig leven gekend hebben”, zo omschrijven Joanna en Ghislaine hun hechte vriendschap. “We hebben elkaar hier leren kennen”, vertelt Joanna. “Ghislaine vroeg me waar de modeshow was die de medewerkers hadden georganiseerd. Aangezien ik daar zelf naartoe ging, heb ik haar gewoon meegenomen. Sindsdien zijn we onafscheidelijk. We kunnen elkaar echt niet meer missen.” (lacht)
Luisteren naar elkaar
Joanna en Ghislaine bieden elkaar steun en toeverlaat, maar zijn ook elkaars luisterend oor: “We hebben dan ook veel stof om over te praten”, vertelt Ghislaine. “Wij spreken over alles: alles wat zij zegt, interesseert mij en alles wat ik haar vertel, interesseert haar. We luisteren naar elkaar.”
Dagelijks doen we samen een wandeling en gaan we koffie drinken”, vult Joanna aan. “We praten dan vooral over onze jeugd, over de natuur of over de oorlog. We vinden altijd wel iets om over te babbelen. Vooral tijdens de coronapandemie gaf me dat moed. We hebben elkaar altijd een hart onder de riem gestoken. Dat is voor mij echte vriendschap.”
Tweede thuis
In de assistentiewoningen van Panhuys Park voelen Ghislaine en Joanna zich helemaal thuis. “Ik kan moeilijk op een kleine plaats leven, maar hier is het zeker ruim genoeg. En ook zeer proper!” vertelt Joanna.
Voor Ghislaine geeft het geborgen gevoel dan weer de doorslag: “Je voelt je hier veilig. Vroeger zat ik in een heel groot woonzorgcentrum, maar dat gaf me een onveilig gevoel. Hier is het ruim, maar voel ik me toch geborgen in mijn flat.” Ze raden iedereen aan om hier een assistentiewoning te nemen.
Blik op de toekomst
Elke dag bestaat gedeeltelijk uit elkaar, volgens Joanna, en dat mag zo blijven: “Ik hoop vooral dat we bij elkaar mogen blijven. Onze vriendschap zit vrij diep en is toch echt iets uniek. Je kan het niet uitleggen.”
“Daarnaast hopen we natuurlijk gezond te blijven”, vertelt Ghislaine. “Als je gezond bent, heb je eigenlijk alles. Wanneer je ziek bent heb je nog maar weinig. Geld stelt dan bijvoorbeeld niets meer voor.” Voor de toekomst hopen ze vooral nog vele mooie momenten samen te beleven.