Frida Wilms (°1936)

“Ik zou tegen mijn jongere zelf zeggen: meer in het nu leven, minder oude koeien uit de gracht halen.”
Frida Oude Foto

Frida werd op 29 januari 1936 geboren in een warm gezin van vijf, met een broer en zus. Oorspronkelijk woonde ze in Putte (Kapellen), maar het gezin is verschillende keren verhuisd door de job van haar vader. Hij werkte bij de Rijkswacht. Uiteindelijk bleef Frida wonen in Heist-op-den-Berg. Daar is ze op 27-jarige leeftijd getrouwd met haar man. 

De lagere schoolperiode heeft ze meegemaakt tijdens WOII, wat een sterke indruk heeft nagelaten. Ze is tot haar veertiende naar school gegaan voor de richting ‘snit en naad’. Na de schooljaren volgde ze daar nog extra lessen voor en ging ze werken in een stoffenfabriek.

86 jaren wijsheid

Welke historische gebeurtenis of periode is je het meest bijgebleven? 

“WOII is voor mij een heel grote gebeurtenis. Er is toen veel gevochten en dat had een geweldig grote invloed op de kinderen op school. Zo hebben we allemaal een jaar moeten overdoen om toch alle leerstof gezien te hebben. Wij waren allemaal enorm bang tijdens de oorlog. Tijdens de lessen moesten we soms onder onze bank kruipen om ons te beschermen tegen de bomscherven. Dat was echt een periode die ik nooit meer wil meemaken.” 

“Sinds Expo 58 (de wereldtentoonstelling in 1958 in Brussel) hadden wij een televisie, maar het gebruik was toen heel anders dan in deze tijd. Vroeger hadden we steeds schrik om weer herinnerd te worden aan de oorlog. Daarom werd de tv niet zo vaak opgezet als nu. Ook vandaag zie je er oorlog, in Oekraïne. Dat geeft me geen angstig gevoel, want je denkt er wel eens aan dat die oorlog ook naar hier kan komen. En een oorlog kan zich nu sneller verplaatsen dan vroeger.”

Wat deed je in je vrije tijd?

“Ik heb veel tijd besteed als leiding bij de Gidsen, al vond ik dat na een tijdje te eentonig. Toen ben ik overgestapt naar de AKA: de Afdeling Koningin Astrid, voor kinderen met een beperking. Ik ontfermde me vooral over de kinderen die blind of slechtziend waren, omdat dat me wel interesseerde aangezien ik zelf ook oogproblemen heb. Ik heb me verdiept in het brailleschrift, zowel lezen als schrijven, en heb later verwezenlijkt dat elke regio een brailletypemachine kreeg. Daar ben ik toch wel trots op. Ik ben nog jaren leiding geweest bij de AKA en ben er pas op 27-jarige leeftijd gestopt omdat ik ging trouwen.” 

Welke goede raad zou je geven aan de jonge mensen van vandaag?

“Minder bezig zijn met de gsm. Ze mogen die gebruiken om snel nieuws te verspreiden, maar niet misbruiken. Dankzij de gsm kunnen ze snel meepraten met anderen, maar de eigen realiteit wordt vergeten. Het spontane contact met elkaar gaat verloren. Er wordt minder afgesproken in levende lijven en dat is jammer.”