De 84-jarige Annette toont ons een foto uit de jaren 1960. Hierop is een juwelierszaak te zien in het historische centrum van Brussel, op een boogscheut van de Grote Markt, aan de Grasmarkt nummer 7. In het huis Bourgeois kwamen de beroemdste mensen van onze hoofdstad over de vloer. André Waterkeyn, de ontwerper van het Atomium, behoorde bijvoorbeeld tot hun klantenkring. "Een charmante heer van grote eenvoud", zegt Annette. "Er kwamen bij ons ook verschillende bekende acteurs over de vloer. Jean-Claude Brialy heeft zelfs een film opgenomen in onze winkel."
Hoe bent u juwelierster geworden?
Annette : "Ik trouwde met een jongen die na het overlijden van zijn vader de familiezaak had overgenomen. Hij was amper 20 jaar. Het is dus door een samenloop van omstandigheden dat ik juwelierster ben geworden. Als jong meisje had ik daar nooit van durven dromen! We hebben de winkel 55 jaar opengehouden, van 1950 tot 2005."
Hoe heeft u uw man ontmoet?
Annette : "Na het overlijden van zijn vader kreeg mijn man de toelating van het leger om zijn militaire dienst in Brussel verder te zetten, om dichter bij zijn winkel te kunnen wonen. Ik was 18 jaar en werkte voor het Ministerie van Defensie in de Koninklijke Cadettenschool in Laken. Daar hebben we elkaar ontmoet. Ik heb hem zelfs met een typemachine leren werken. Twee jaar later, in 1952, zijn we getrouwd en we kregen 3 kinderen: twee meisjes en een jongen."
Dat jaar… 1958
In 1958 hebben we het gewaagd om onze juwelen te gaan tentoonstellen op de Wereldtentoonstelling van Brussel. Het leek een waanzinnig idee op onze leeftijd! Maar we waren ons niet helemaal bewust van de reikwijdte van Expo 58. We waren trouwens de jongste onafhankelijke deelnemers aan de tentoonstelling. Het was in ieder geval een bijzonder succesrijke ervaring, die ons een stevige duw in de rug heeft gegeven. We hadden speciaal voor die gelegenheid een collectie ontworpen. Een jaar later was alles verkocht. En dat was een buitengewone prestatie!
Wat was uw rol in de juwelierszaak?
Annette : "Mijn man had gemmologie gestudeerd aan de universiteit van Mainz. Hij richtte zich hoofdzakelijk op de expertises en ik hield me bezig met de verkoop, de etalages, de prijskaartjes … We hadden erg mooie collecties. Een gedeelte van onze juwelen kochten we afgewerkt aan, maar voor onze mooiste stukken hadden we een ontwerper die in opdracht modellen ontwierp speciaal voor ons huis. We waren trouwens voortdurend op zoek naar nieuwe modellen en ik ging geregeld naar Parijs om de collecties te bekijken in de buurt van de Place Vendôme en de rue de la Paix."
Heeft de winkel altijd op dezelfde plaats gestaan?
Annette : "Nee, de winkel van mijn schoonvader bevond zich in de Antoine Dansaertstraat. In die tijd was dat een kleine straat die nog niet de reputatie had die ze vandaag heeft. In 1969 kregen we de mogelijkheid om de winkel aan de Grasmarkt te kopen, een mooie boetiek uit 1648! Die winkel was groter en er kwamen veel meer mensen voorbij … Een erg goede keuze, want na die verhuis is ons leven helemaal veranderd!"
Heeft u mooie herinneringen aan die tijd?
Annette : "Een heleboel, hoewel er ook slechte bij waren … In de loop der jaren hebben we 7 gewapende overvallen gehad! Toch heeft onze juwelierszaak ons veel geluk gebracht ... Klanten ontvangen, hen advies geven, daar genoot ik elke dag van!" Met een beetje inbeeldingsvermogen kunnen we ons trouwens moeiteloos voorstellen hoe we 30 jaar geleden het huis Bourgeois binnenstapten en ontvangen werden door de lachende en welwillende blik van Annette. Haar vriendelijkheid liet waarschijnlijk niemand onberoerd! En voor ons vertrek zou ze ons misschien bedanken met haar ietwat verlegen glimlach ... Waarschijnlijk haar mooiste juweel!
